Skip to content →

Cory Doctorow: Κορύφωση της Αδιαφορίας

Cory Doctorow , locusmag.com [3.7.2016]

μετάφραση

≃9' λεπτά

spiritual-indifference

Από τις πρώτες μέρες της πρόσβασης του κοινού στο Διαδίκτυο, ακτιβιστές όπως εγώ προειδοποιούμε για τις σοβαρές επιπτώσεις που έχουν στην ιδιωτικότητα τα ίχνη των δεδομένων που αφήνουμε πίσω κατά την καθημερινή μας δραστηριότητα. Ελπίζαμε ότι οι άνθρωποι θα σκέφτονταν προνοητικά σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους των δημόσιων γνωστοποιήσεων – δηλαδή ότι τα ατομικά αβλαβή ψίχουλα των προσωπικών πληροφοριών θα μπορούσαν με πολύ κόπο, αλλά καταστροφικά, να συγκεντρώνονται από εγκληματίες, καταπιεστικές κυβερνήσεις, ανατριχιαστικούς αόρατους κυνηγούς , επηρμένους εργοδότες ή κάποια καλοπροαίρετη αρχή που αλλά παρ’ όλα αυτά κατέληξε σε λανθασμένα συμπεράσματα από το κρυφοκοίταγμά της στη ζωή μας.

Αποτύχαμε ολοκληρωτικά.

Κάθε χρόνο, η εμβέλεια και η δημοτικότητα του Διαδικτύου αυξάνεται. Κάθε χρόνο, ο βαθμός στον οποίο παραβιάζεται η προστασία της ιδιωτικής ζωής των χρηστών του Διαδικτύου αυξάνεται επίσης. Για να είμαστε δίκαιοι με τους υποστηρικτές της ιδιωτικότητας, έχουμε μια καλή δικαιολογία. Είναι πραγματικά δύσκολο να κάνουμε τους ανθρώπους να νοιάζονται για τους κινδύνους που βρίσκονται μακριά στο μέλλον, ειδικά όταν η δράση που τους εκθέτει σε κίνδυνο και οι συνέπειες της, χωρίζονται από ένα αγεφύρωτο χάσμα χρόνου και χώρου. Οι κοινοποιήσεις γύρω από την ιδιωτική μας ζωή είναι ένα πρόβλημα δημόσιας υγείας, όπως το κάπνισμα. Μόνο μια ρουφηξιά από ένα τσιγάρο σίγουρα δεν θα προκαλέσει καρκίνο, αλλά αν κάνεις αρκετές εισπνοές, θα αποκτήσεις, σχεδόν εγγυημένα, καρκίνο εν τέλει. Μόνο μία πράξη αποκάλυψης προσωπικών πληροφοριών δεν μπορεί σας βλάψει, αλλά όταν αρκετές αποκαλύψεις έχουν λάβει χώρα για αρκετό χρονικό διάστημα, θα αποκτήσετε σοβαρό πρόβλημα ιδιωτικότητας.

Για δεκαετίες οι υποστηρικτές της δημόσιας υγείας προσπάθησαν να κάνουν τους ανθρώπους να νοιαστούν για τον καρκίνο, χωρίς μεγάλη επιτυχία. Είχαν, επίσης, μια καλή δικαιολογία. Το κάπνισμα δίνει ένα βραχυπρόθεσμο όφελος (ανακούφιση από την λαχτάρα για τσιγάρο) και το κόστος του είναι πολύ μελλοντικό. Για να κάνουμε τα πράγματα χειρότερα, οι εταιρείες που επωφελήθηκαν από το κάπνισμα καταπιάστηκαν με ισχυρές , καλά χρηματοδοτούμενες εκστρατείες παραπληροφόρησης για να δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο τους πελάτες τους να αντιληφθούν τις μακρινές επιπτώσεις, πόσο μάλλον να ανησυχήσουν για αυτές.

Το κάπνισμα είναι πλέον σε ύφεση (αν και το «άτμισμα» αποδεικνύεται ότι είναι μια σημαντική είσοδος στο κάπνισμα), αλλά χρειάστηκε μεγάλο χρονικό διάστημα για να φτάσει σε αυτό το σημείο . Ακόμα και όταν οι δια βίου καπνιστές διαγνώστηκαν με καρκίνο, ήταν πολύ αργά, και πολλοί έγιναν αρνητές του καρκίνου, συνεχίζοντας να καπνίζουν ακόμα και κατά την διάρκεια της θεραπείας, ή πέθαναν αργά και επώδυνα.

Ο συνδυασμός της βραχυπρόθεσμης ευχαρίστησης του καπνίσματος και η έλλειψη οποιουδήποτε ουσιαστικού τρόπου για την αντιστροφή των επιβλαβών συνεπειών που είχαν ήδη συμβεί, είναι μια εξασφαλισμένη συνταγή για την άρνηση: γιατί να στερήσετε τον εαυτό σας τις χαρές του καπνίσματος, αν δεν πρόκειται (η διακοπή του) να κάνει τη διαφορά;

Ωστόσο, το κάπνισμα είναι σε ύφεση, διότι οι αποδείξεις για τις συνέπειες του καπνίσματος έγιναν αναμφισβήτητες με την πάροδο του χρόνου. Σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή , η αδιαφορία για τους κινδύνους του καπνού κορυφώθηκε – πολύ πριν κορυφωθεί την πραγματική χρήση του. Η κορύφωση της αδιαφορίας σηματοδοτεί ένα σημείο καμπής. Μόλις ο αριθμός των ανθρώπων που νοιάζονται για το θέμα σας αρχίζει να αναπτύσσεται από μόνος του, χωρίς να χρειάζεται να τους καλοπιάνετε για την αντιμετώπιση των μακροπρόθεσμων συνεπειών, μπορείτε να αλλάξετε την τακτική σε κάτι πολύ πιο εύκολο. Αντί να προσπαθείτε να κάνετε τους ανθρώπους να ενδιαφερθούν για το θέμα, τώρα θα πρέπει να τους πείσετε να κάνουν κάτι γι’ αυτό.

Το κίνημα κατά του καπνίσματος έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο σε αυτό. Επιβεβαίωσαν ότι οι άνθρωποι που είχαν καρκίνο – ή των οποίων κάποιος αγαπημένος είχε – κατανόησαν ότι η χρήση του καπνού δεν ήταν ένα άμεμπτο, αναδυόμενο φαινόμενο. Κατονόμασαν και δημοσίευσαν έγγραφα, δείχνοντας ακριβώς ποιοι συνωμότησαν για να καταστρέψουν με τον καρκίνο ζωές, με σκοπό να πλουτίσουν οι ίδιοι. Έφεραν στην επιφάνεια και υπογράμμισαν τους κινδύνους για τη ζωή των μη καπνιστών από το κάπνισμα: όχι μόνο από εισπνοή καπνού κάποιου άλλου, αλλά και τις επιβαρύνσεις για τη δημόσια υγεία και τις τρομερές απώλειες που βίωσαν όσοι έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα. Ζήτησαν δομικές αλλαγές – απαγόρευση του καπνίσματος – αλλά και νομικές, εμπορικές και κανονιστικές αλλαγές. Η κορύφωσης της αδιαφορίας επέτρεψε εκείνους τους ακτιβιστές να μετακινηθούν από την προσπάθεια να πείσουν, στην καταπολέμηση.

Γι ‘αυτό ήρθε η ώρα για τους ακτιβιστές της ιδιωτικότητας να αρχίσουν να σκέφτονται νέες τακτικές. Έχουμε περάσει την κορύφωση της αδιαφορίας για την διαδικτυακή παρακολούθηση: αυτό σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει κάποια στιγμή μετά τη σημερινή μέρα στην οποία λιγότεροι άνθρωποι θα έχουν προειδοποιηθεί για τους κινδύνους της επιτήρησης. Τα κακά νέα είναι ότι 20 χρόνια αποτυχίας να πείσουμε τους ανθρώπους για τους κινδύνους της διαδικτυακής ιδιωτικότητας έχει δημιουργήσει μια δεξαμενή μη αντιστρέψιμων συνεπειών: το σύνολο των δεδομένων που έχουν συλλεχθεί σε τεράστιες βάσεις δεδομένων σήμερα θα παραβιαστούν κάποια μέρα, και όταν αυτό θα συμβεί, θα καταστρέψει ζωές ανθρώπων. Θα τους πάρουν τα σπίτια άνθρωποι που κλέβουν διαδικτυακά στοιχεία ταυτότητας και τα χρησιμοποιούν για τις πράξεις τους, παριστάνοντας τους ίδιους (αυτό συμβαίνει ήδη) , θα καταλήξουν με ποινικό μητρώο επειδή οι κλέφτες ταυτοτήτων θα χρησιμοποιήσουν τα προσωπικά τους στοιχεία για να διαπράξουν εγκλήματα (αυτό συμβαίνει ήδη), θα κατηγορούνται για τρομοκρατία ή άλλης μορφής βλάβες κατά της ζωής και κατηγορίες εγκλημάτων, επειδή ένας αλγόριθμος έχει εξορύξει τα στοιχεία τους και έχουν καταλήξει σε ένα συμπέρασμα το οποίο δεν επιτρέπεται να δείτε ή να ρωτήσετε (αυτό συμβαίνει ήδη), θα παραβιάσουν τις συσκευές τους χρησιμοποιώντας τους κωδικούς πρόσβασης και τα προσωπικά δεδομένα που διέρρευσαν από παλιούς λογαριασμούς, και θα τους κατασκοπεύουν μέσω των συσκευών παρακολούθησης μωρού, των αυτοκινήτων τους, των set-top συσκευών και των ιατρικών εμφυτευμάτων (αυτό συμβαίνει ήδη), θα έχουν τις ευαίσθητες πληροφορίες που γνωστοποίησαν στην κυβέρνηση για την επίτευξη κάποιου ελέγχου ασφάλειας παραβιασμένες και αποθηκευμένες από εχθρικά κράτη που δεν διστάζουν να πραγματοποιήσουν εκβιασμούς (αυτό συμβαίνει ήδη), οι εργοδότες τους θα αποτύχουν όταν τα προσωπικά τους στοιχεία θα χρησιμοποιηθούν για να διαπράξουν βιομηχανική κατασκοπεία (αυτό συμβαίνει ήδη).

Από την υπόθεση της εταιρείας Ashley Madison έως το Γραφείο της Διεύθυνσης Προσωπικού, το μέλλον είναι ξεκάθαρο: κάθε δυο εβδομάδες, από τώρα και στο εξής, μερικά  εκατομμύρια άνθρωποι των οποίων η ζωή μόλις καταστράφηκε από μια παραβίαση των δεδομένων τους θα εμφανιστούν στο κατώφλι των υποστηρικτών της ιδιωτικότητας,με κάτασπρα πρόσωπα όπως οι καπνιστές που μόλις έλαβαν τις διαγνώσεις του καρκίνου, λέγοντας: «Υποθέτω ότι είχες δίκιο. Τι κάνουμε;»

Εδώ βρίσκεται η ευκαιρία μας. Μπορούμε να επισημαίνουμε τα συγκεκριμένα άτομα που μας είπαν ότι η ιδιωτικότητα μας είναι νεκρή, ενώ ξοδεύουν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για προστατέψουν τον εαυτό τους από την προσεκτική εξέταση, αγοράζοντας γειτονικά σπίτια και διατηρώντας τα άδεια (όπως έκανε ο CEO του Facebook Mark Zuckerberg), απειλώντας τους δημοσιογράφους που αποκάλυψαν τα προσωπικά τους στοιχεία (όπως έκανε ο πρώην CEO της Google Eric Schmidt), χρησιμοποιώντας υπεράκτιους φορολογικούς παραδείσους για να αποκρύψουν τα οικονομικά τους εγκλήματα (όπως έκαναν πολλοί από αυτούς που κατονομάζονται στα Panama Papers ). Αυτοί είναι οι άνθρωποι που είπαν «Η ιδιωτικότητα είναι νεκρή» άλλα στην πραγματικότητα εννοούσαν: «Αν πιστέψετε ότι η ιδιωτικότητα είναι νεκρή τότε θα γίνω πολύ, πολύ πιο πλούσιος.»

Πρέπει να αναφέρουμε ονόματα, να καταστήσουμε σαφές ότι άνθρωποι μηχανεύθηκαν ένα κίνημα άρνησης της ιδιωτικότητας στο πρότυπο του κινήματος άρνησης του καρκίνου από τις μεγάλες καπνοβιομηχανίες.

Θα πρέπει να παρέχουμε τρόπους δράσης: εργαλεία προστασίας της ιδιωτικής ζωής που επιτρέπουν στους ανθρώπους να αντεπιτεθούν στην οικονομία της επιτήρησης, πολιτικές εκστρατείες που θα «κρεμάσουν» από τους αστραγάλους τους πολιτικούς και κατασκόπους-πολέμιους της κρυπτογράφησης και θα τους υποβάλλουν σε δημόσια γελοιοποίηση, νομικές ευκαιρίες για να ζητηθούν αποζημιώσεις από τους κερδοσκόπους της επιτήρησης. Αν θα μπορούμε να δώσουμε στα θύματα της παραβίασης της ιδιωτικότητας τους μια πορεία δράσης, ένα κίνημα που θα μπορούν να ενταχθούν, θα αγωνιστούν μαζί μας. Αν δεν μπορούμε, τότε θα γίνουν αρνητές της προστασίας της ιδιωτικότητας, συνεχίζοντας την αιμορραγία των προσωπικών τους δεδομένων για το βραχυπρόθεσμο κέρδος της κοινωνικής προσοχής, κάνοντας τους εαυτούς τους εύκολη λεία για τους κατασκόπους, απατεώνες, ανεπιθύμητους και ηδονοβλεψίες.

Είναι στο χέρι μας.