Skip to content →

Γιατί να νοιάζομαι για την ιδιωτικότητα;

Reddit.com

μετάφραση

≃3' λεπτά

Photo by Owen Moore at flickr.com with license Attribution-NonCommercial 2.0 Generic.

Ήδη το κάνεις. Η καθεμία και ο καθένας προσδοκεί κάποιο βαθμό ιδιωτικότητας. Δεν θέλουμε να μοιραζόμαστε αδιακρίτως κάθε πτυχή της ζωής μας με όλους.

Άλλα καθώς μεταφέρουμε όλο και περισσότερες δραστηριότητες στο διαδίκτυο, υπάρχει ένα συνεχώς αυξανόμενο κομμάτι των ζωών μας, το οποίο καταγράφεται από εταιρείες και κυβερνήσεις, και αυτά τα στοιχεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν εις βάρος μας, ανά πάσα στιγμή, τώρα ή οποτεδήποτε στο μέλλον.

Σε προσωπικό επίπεδο, ιδιωτικά τμήματα των ζωών μας τα οποία θεωρούμε δεδομένα, συλλέγονται και αποθηκεύονται επ’ αόριστον. Πράγματα όπως:

  • ενοικίαση μιας ροζ ταινίας
  • επαγγελματική συζήτηση με έναν συνάδελφο
  • τηλεφώνημα σε έναν συγγενή στο εξωτερικό
  • αποστολή με email ενός πρόστυχου αστείου σε φίλο
  • πληκτρολόγηση του κωδικού για τον τραπεζικό λογαριασμό
  • γραπτά μηνύματα στον εραστή σου
  • αποστολή των αρχείων της επιχείρησής σου σε έναν λογιστή
  • αναζήτηση βοήθειας για κατάθλιψη
  • κείμενα που έγραψες με αναφορές στο αλκοολικό παρελθόν σου
  • διαδικτυακές αναζητήσεις σου και το ιστορικό περιήγησης στο διαδίκτυο (ναι, ολόκληρο)

Είτε πρόκειται για μια στιγμή αδιακρισίας, ή απλώς μια ατυχή περίσταση, δεν έχει σημασία. Φανταστείτε αυτές τις πληροφορίες στα χέρια:

  • μιας αφεντικίνας που θέλει να μειώσει τους μισθούς σας
  • ενός πολιτικού αντιπάλου
  • μιας ανταγωνιστικής επιχείρησης
  • ενός δυσαρεστημένου γείτονα
  • ενός εγκληματία
  • του κουτσομπόλη της πόλης
  • μιας σημαντικής πελάτισσας των επιχειρήσεων σου

Όμως, οι επιπτώσεις σε κοινωνικό επίπεδο είναι ακόμη πιο ολέθριες. Οι  εκτεταμένες προσπάθειες επιτήρησης της NSA σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στον τομέα των μαζικών δεδομένων (big data) μετατοπίζει δραματικά το πεδίο δράσης υπέρ των ατόμων που μπορούν να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες οι οποίες δεν είναι διαθέσιμες για τους υπόλοιπους από εμάς. Οι δραστηριότητες αυτές επιτρέπουν στις κυβερνήσεις:

  • να ασχολούνται με την εκμετάλλευση εμπιστευτικών πληροφοριών και με την εταιρική κατασκοπεία για να εξασφαλίσουν διαρκή οικονομική κυριαρχία
  • να αξιοποιούν όλες τις νέες επιστημονικές ανακαλύψεις, ανεξάρτητα από την προέλευσή τους ή την αρχικώς προβλεπόμενη χρήση τους
  • να εξαναγκάζουν με εκβιασμό οποιονδήποτε (συμπεριλαμβανομένων δικαστών, πολιτικών και στρατιωτικών διοικητών) δεν ακολουθεί τη γραμμή του κόμματος.

Το θέμα δεν είναι εάν εμπιστεύεσαι τη σημερινή κυβέρνηση με αυτή την εξουσία. Το ερώτημα είναι, εμπιστεύεσαι επίσης όλες τις μελλοντικές κυβερνήσεις; Εκτός και αν η απάντηση είναι ναι, η κοινωνία μας πρέπει να συμμετάσχει σε μια συζήτηση προκειμένου να υιοθετηθούν κατάλληλες πολιτικές που προωθούν μια βιώσιμη λύση στο νέο κόσμο των μαζικών δεδομένων. Μέχρι τότε, θα πρέπει να αντέξουμε για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε τα μάλλον δυσλειτουργικά κοινωνικά συστήματα και οι κυβερνήσεις μας να εξελιχθούν ικανοποιητικά. Χρησιμοποιώντας η καθεμία και ο καθένας μας τεχνολογίες προστασίας της ιδιωτικής μας ζωής, συμβάλλουμε στην προστασία της ιδιωτικής ζωής όλων.